Fotografe en Photoshop-expert

Inmiddels is Marianna 41 en woont ze nog steeds in Italië, maar iedere maand is ze meer dan 20 dagen op reis voor haar werk. Al 20 jaar vertrouwen ze allemaal op Marianna: wereldwijd erkende fotografen, belangrijke overheidsorganisaties en al de toonaangevende bedrijven in de branche, waaronder Adobe, Canon, Canson, EIZO, Elinchrom, Epson, Fujifilm, Hasselblad, HP, Nikon, Microsoft, Wacom en X-Rite.

Al jaren gebruikt ze monitoren van EIZO voor haar werk.

Al direct bij het begin van mijn avonturen in de wereld van de fotografie waren de monitoren van EIZO steeds een constante factor, als ik kennis kon maken met belangrijke bedrijven en fotografen. Toen ik nog helemaal aan het begin van mijn carrière stond, kon ik me deze monitoren zelf niet veroorloven, dus ik kon er alleen maar van dromen.

Ik begon te werken met monitoren die maar nauwelijks de sRGB konden weergeven ... dus ik moest ontzettend goed worden in kleurcorrectie via nummers.

Mijn vaardigheden en reputatie, en ook het niveau van mijn klanten, zijn door de jaren heen fors ontwikkeld – en daarmee ook de druk om te presteren. Om iedere situatie aan te kunnen, heb ik daarom altijd veel tijd en geld in studie gestoken, en stapje voor stapje probeerde ik om apparaten te gebruiken die me een zeker gevoel gaven.

Toen ik me een professionele monitor kon veroorloven, hoefde ik geen moment na te denken over het merk.

Het was een soort wedergeboorte, voor mijn ogen, mijn werk en mijn gezondheid. Nadat ik met 16 bit in Adobe RGB heb gewerkt (in 1998) of ProPhoto RGB, was het bijna een mystieke ervaring om zoveel controle te krijgen, ook visueel, over de kleuren in mijn beelden.

Bovendien wordt veel van mijn werk gedrukt als kunst of in internationale magazines. Dankzij EIZO kon ik eindelijk afdrukweergaven gebruiken met een betrouwbare monitor voor ieder soort output, waarmee ik veel extra kosten en nutteloze tijdsverspilling kon voorkomen. Het is vrijwel onmogelijk om steeds langs te gaan bij de drukker om zelf de kleuren van een druk te controleren. Of het wordt erg duur om verschillende drukproeven op papier te moeten maken. Er zijn effectieve methoden om tot een voorspelbaar afdrukresultaat te komen, en een hoogwaardige, goed gekalibreerde monitor is hiervoor de belangrijkste voorwaarde.

De meeste fotografen maken een ernstige fout, omdat ze veel investeren in het eerste deel van hun werk: de camera's en de lenzen. Maar daarna verwaarlozen ze de training en de apparatuur die ze nodig hebben voor het gedeelte van hun werk dat komt nadat de foto's zijn gemaakt. Het gevolg: belabberd kleurenbeheer, zowel in de software als de hardware, vanaf het eigenlijk fotograferen tot aan de nabewerking en het uiteindelijke beeldbestand. Hierdoor hebben ze veel problemen bij de digitale beeldbewerking, verspillen ze onnodig veel tijd bij de nabewerking en leveren ze echt matige kwaliteit in vergelijking met wat hun professionele camera's eigenlijk zouden kunnen produceren.

Er is goed nagedacht over het ontwerp van de monitoren van EIZO, zeker ook in dit opzicht. Ten eerste is het beeldaspect volledig stabiel, vanuit iedere kijkhoek. Ten tweede zijn er geen storende flikkeringen en weerspiegelingen.

In het verleden betrapte ik mezelf vaak op een geforceerde lichaamshouding om schitteringen en andere problemen bij het bekijken van mijn scherm te voorkomen. Ik werkte in oncomfortabele en onnatuurlijke posities, ook door de onhandige positie en hoogte van mijn display. Ik had vaak rugpijn. Fotografen en beeldbewerkers besteden uren achter hun beeldscherm en dit kan rugpijn en ook vermoeide ogen veroorzaken. De bescherming van je lichaam en je ogen is geen klein detail in het werk.

Alleen met EIZO monitoren is het me gelukt om mijn werkplek echt aan te passen aan de behoeften van mijn lichaam. Daarvoor moest ik altijd mezelf en mijn gewoonten aanpassen aan de monitor. Nu is het andersom.

Of ik nu mijn stoelhoogte varieer, of voor de monitor sta met mijn klanten of met collega's: ik kan de displays van EIZO aanpassen aan mijn persoonlijke houding, want de hoogte, kanteling en draaiing zijn allemaal flexibel instelbaar.

Ik ga je een verhaal vertellen dat ik nooit meer vergeet. Zo'n 10 jaar geleden werkte ik veel samen met een bedrijf dat me vaak inhuurde voor ingewikkeld uitsnijwerk, bijvoorbeeld voor foto's met haar, bewegende componenten, rook, het soort elementen dat je lastig vrijstaand kunt maken.

Ik had die klant binnengehaald, toen ik al een poos met EIZO monitoren werkte en alles was altijd soepel verlopen. Op een dag belt dat bedrijf, of ik kon helpen met een heel urgente uitsnijklus die ze vergeten hadden toe te sturen.

Op dat moment was mijn assistent met mijn computer aan het werk, dus wilde ik hem niet storen. Ik besloot om het onderwerp vrijstaand te maken op een andere werkplek met een minder goed scherm, zoals die toch ook veel gebruikt worden in de grafische wereld. Daarmee heb ik de bewerking gedaan en het werk naar de klant gestuurd. Na een paar minuten ging de telefoon. De klant vertelde vriendelijk dat ik misschien het verkeerde bestand had gestuurd, omdat het werk nog niet af was. Natuurlijk sprong ik direct op om het bestand weer te openen, maar er leek geen sprake te zijn van een vergissing. Voor de zekerheid controleerde ik datzelfde bestand ook nog met de EIZO monitor. En dat was echt een beetje een schok voor me. De vrijstaande afbeelding, die er zo perfect uit had gezien op die andere monitor, was een ramp op de EIZO. Er waren vage randen, overal halo's ... het zag eruit als het werk van een amateur, of met de beste wil misschien een bewerking die nog niet af was.

Voor mij was die ervaring een openbaring. Ik wist altijd wel dat het belangrijk was om met een kwaliteitsmonitor te werken. Maar om de een of andere reden had ik me altijd vooral op de kleur geconcentreerd. Maar de kwaliteit van een monitor is vooral zichtbaar op vele andere gebieden.

Dat wordt een lange lijst: het formaat van de kleurruimte, de hardwarekalibratie en vele andere functies, maar ik wil hier focussen op een paar aspecten die cruciaal voor me zijn, en die toch vaak gemist worden, zelfs door ervaren fotografen.

Een professionele monitor helpt zeker om een betrouwbaar totaalplaatje te krijgen van een beeld, maar het helpt ook om snel de eventuele fouten in een digitaal beeld in de gaten te krijgen, zelfs als die fouten niets met de kleur te maken hebben.

Een minder goede monitor is riskant als het gaat om verschillende problemen, zoals posterisatie, kleurbanden, moiré-effecten en nog andere artefacten.

In veel gevallen zijn deze problemen niet te zien op een minder goede monitor, maar komen ze onvermijdelijk naar voren op een andere monitor of bij het afdrukken. In andere gevallen worden dit soort artefacten juist benadrukt door een minder goede monitor, of geeft de monitor ze weer, terwijl ze helemaal niet in het bestand zitten. Ik heb gezien dat fotografen hun tijd verspillen aan de correctie van fouten die op hun scherm te zien zijn, maar die helemaal niet in het bestand zitten. Als je zo werkt, verspil je tijd aan een fout die er niet is en loop je het risico dat je het beeld verslechtert in plaats van verbetert.

Voor mij is ook de uniforme HD-weergave over het hele display belangrijk. Als ik aan een beeld werk, maak ik verschillende versies om ze te vergelijken en te bespreken met mijn team of mijn klant.

De meeste monitoren op de markt hebben geen uniforme helderheid en kleuren over het gehele displayoppervlak. Om de bewustwording voor dit probleem te bevorderen, vraag ik mijn klanten of studenten om het volgende te proberen: open hetzelfde beeldbestand op 4 verschillende tabbladen in dezelfde software en zet ze naast elkaar op je display. Op de meeste monitoren zie je dan 3 of 4 verschillende foto's. Beter gezegd: het bestand is hetzelfde, maar de weergave verschilt afhankelijk van het schermgedeelte waar het wordt neergezet. Het is makkelijk te begrijpen, waarom het geen nut heeft om te werken met een monitor die zo onbetrouwbaar is. Het gaat hierbij niet alleen om de afwerking, maar om al het werk waarbij je twee foto's naast elkaar zet. Ik heb het over al die gevallen waar de chromatografie van twee of meer foto's bij elkaar moeten passen, of als ik een softproof maak voor mijn afdrukken. In dat stadium is het essentieel om allebei de versies goed weer te geven om aanpassingen door te kunnen voeren, als dat nodig is. Op een minder goede monitor wordt dat soort werk onnodig gecompliceerd.

Een ander kenmerk dat voor mij essentieel is – en dat zelfs bij de monitoren uit het hogere segment lastig te vinden is – is de mogelijkheid om de beeldscherpte betrouwbaar te kunnen beoordelen. De monitoren van EIZO hebben een bijzonder lage dot-pitch en een uitstekende PPI-waarde voor superieure pixeldichtheid. Dit is extreem belangrijk voor een betrouwbare weergave van de beeldscherpte. Hierdoor kan ik mijn Unsharp Mask beter instellen, net als andere soortgelijke filters. Dat is essentieel voor een goede workflow. Op andere monitoren is het vaak erg lastig om dit soort correcties goed te beoordelen en om de resultaten onder controle te houden. Zo krijg je een slecht resultaat – op de monitor en ook op de afdruk.

Tot slot is het van fundamenteel belang dat een monitor een uniforme grijsschaal kan weergeven van licht tot schaduw, vooral als je je werk afdrukt op fine-art papier. Dit geldt voor kleurenafdrukken, maar net zo goed voor zwart-wit.