Award-winnend en verrassend anders

Wanneer we door het bos lopen, associëren we dat allemaal met een gevoel van natuur, idylle en wildernis. Fauna en flora lijken aan hun lot te worden overgelaten. Als je wat bewuster kijkt, bestaat deze zogenaamd wilde natuur vaak uit een in hoge mate door de mens gemaakt cultuurlandschap, zelfs in nationale parken. Geometrisch gevormde, dicht opeengepakte boommonoculturen, vaak met markeringen van spuitverf, doorkruist door een netwerk van bospaden dat, vanuit de lucht gezien, gelijkenis vertoont met de straten van Manhattan. Ook de wildstand is streng gereguleerd. En toch overheerst al snel het oude vertrouwde bosgevoel. Marvin Dreblow werd zich hiervan bewust toen hij een tekst las van Thomas Kirchhoff in het boek "Naturphilosophie". Met zijn werk "Toestand van de Natuur“, deconstrueert Dreblow deze getransfigureerde perceptie van het bos.

Dreblow's cyclus toont bomen en struiken met logische onderbrekingen. Zo zweven grote takken gewichtloos, soms ondersteboven, mist een boom een compleet deel van de stam en groeit een andere boom in een cirkel terug in de stam. Wie niet vertrouwd is met Marvin Dreblow en zijn werk, zal bijna onvermijdelijk tot de conclusie komen dat er heel wat Photoshop aan te pas moet zijn gekomen bij deze beeldencyclus. Maar hier vergist de kijker zich. Een nadere blik op Dreblow's levensverhaal verklaart waarom dit zo is.

De fotograaf komt van een boerderij in het Wendland. Het district Lüchow-Dannenberg is het kleinste en dunst bevolkte district van de oude deelstaten. Niet een omgeving waar men tot de mainstream behoort met de wens om vrije kunsten te studeren. Maar dat heeft Dreblow er niet van weerhouden zijn plan in praktijk te brengen. Sinds vijf jaar studeert hij vrije kunst aan de Universiteit voor de Kunsten in Bremen. "Ik zocht naar vrijheid in mijn vorm van artistieke expressie en wilde me nergens toe verplichten," verklaart Dreblow. Hij besefte echter al snel dat hij zich het best kon uitdrukken door middel van fotografie. Fotografie is het eindproduct, de documentatie van het kunstwerk. Maar het ervoor en ertussen is net zo belangrijk voor Dreblow. In veel van zijn werken spelen lege ruimtes altijd een grote rol. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom - in tegenstelling tot wat de eerste indruk zou kunnen doen vermoeden - in zijn werk slechts een minimum aan Photoshop wordt gebruikt.

Zoveel mogelijk realiteit in surrealiteit

In tegenstelling tot sommige andere "boerenkinkels", wil Dreblow zijn landelijke thuisland niet ontvluchten met behulp van kunst, maar wil hij er kunst in brengen. En hij doet dit door gebruik te maken van de mogelijkheden die zijn geboortestreek en de boerderij van zijn ouders, die onder meer uit bos bestaat, bieden. "Het project „Toestand van de Natuur“ was bijna een vader-zoon klus," vertelt Dreblow. Hij heeft zelf het idee, het concept en de fotografische vaardigheden ingebracht. Zijn vader het bos en de tractor. Geloof het of niet, op de meeste foto's was de enige beeldmanipulatie het verwijderen van de tractorvorken of een andere ondersteunende infrastructuur. De objecten zelf zijn daadwerkelijk ter plekke gefotografeerd. Dit verklaart de absoluut realistische licht- en schaduwinval. Als bindend element zijn alle foto's genomen onder een diffuse hemel, die reeds de werken van Bernd en Hilla Becher tot hun iconische objectiviteit heeft gebracht. Dreblow's beelden vallen op door hun gedesatureerde kleuren en vlakke contrasten. "Het idee was om een surrealistische, nogal observerende, bijna dreigende sfeer te fotograferen," verklaart Dreblow de uitstraling van zijn beelden. Door de paradoxale beeldmanipulaties die de fysica tegenspreken, slaagt Dreblow erin de fata morgana van het culturele landschap "bos", dat door transfiguratie en selectieve waarneming is ontstaan, in vraag te stellen en te deconstrueren: "Ik maak beweringen die de toeschouwers vervolgens in vraag moeten stellen en moeten vergelijken met de realiteit."

Het feit dat deze beelden zoveel mogelijk "in situ" zijn gemaakt, d.w.z. ter plekke, maakt het werk van Dreblow des te waardevoller en vormt een verfrissend tegenwicht voor de tijdgeest om beelden puur op de computer te maken, zonder ooit een voet buiten de deur te hebben gezet.

Hoe heeft hij dat nu gedaan?

Hoe zijn beelden, zoals de zwevende tak, van zijn werk "Condition 7" tot stand zijn gekomen? "Eerst nam ik een foto zonder de grote tak. Daarna balanceerden we de tak ondersteboven op de hooivork van onze tractor en positioneerde hem op zijn plaats," legt Dreblow uit. In de post-productie moesten alleen de vork en de tractor worden weggeretoucheerd. En de boom in het werk "Toestand 1" werd ook gefotografeerd op zijn plaats, ondanks de uitgezaagde stam. Om dit te doen, bevestigde Dreblow een verborgen steunbalk aan de achterkant van de berk alvorens een stuk van de stam uit te zagen. Door nog een foto te nemen na het verwijderen van de afgezaagde stam, kon Dreblow de dragende structuur gemakkelijk retoucheren.

Dreblow is er met dit werk in geslaagd een aanvankelijk rustige wedstrijdinzending te creëren die pas in tweede instantie en met de juiste achtergrondkennis zijn volledige fascinatie ontvouwt. Het is dan ook geen wonder dat hij de vakjury van de New BFF Sponsorship Award 2022 voor jonge fotografen van het BFF (Berufsverband für Fotografen und Filmgestalter e.V.) daarmee wist te inspireren. De New BFF Award bestaat niet alleen uit een beoordeling van ingezonden werken over een onderwerp.Het is eerder opgezet als een ongebruikelijk uitgebreid ondersteuningsprogramma voor jonge fotografen en videomakers. In tegenstelling tot veel andere wedstrijden kun je niet meedoen met een voltooid werk, maar moet je je inschrijven met een concept dat je tijdens de wedstrijdperiode wilt realiseren. De 12 beste inzendingen zullen worden uitgenodigd om deel te nemen aan twee intensieve workshops in Hamburg en Zingst. Alle deelnemers krijgen een BFF-fotograaf als mentor toegewezen die de uitvoering van het concept intensief zal begeleiden. Een jury van deskundigen zal vervolgens uit deze 12 workshopdeelnemers de drie winnaars kiezen. Dit unieke concept is dus in de eerste plaats bedoeld om kennis op te doen en daadwerkelijk jong talent te promoten, in plaats van alleen maar prijzen uit te reiken. "Door de twee workshops zijn we echt uitgegroeid tot een geweldige groep," herinnert Dreblow zich en vervolgt: "We hebben veel geleerd van de sprekers en van elkaar, en de intensieve ondersteuning door de mentoren was een grote hulp. Ik heb nog steeds waardevol contact met mijn mentor Jörg Rothhaar".

Mentor Rothhaar legt uit: "Of een fotograaf zichzelf nu als kunstenaar ziet of creatief in de reclame werkt, in de kern gaat het er altijd om dat wat gezien wordt tot een beeld wordt gecondenseerd, zodat het in de beoogde context werkt. Ik denk dat we heel goed hebben samengewerkt en met veel vertrouwen, altijd toegewijd aan Marvins positie als artistiek fotograaf."

Maar naast veel vakinhoudelijke inbreng, een geweldig netwerk binnen de branche en rapportage, leverde de runner-up positie Dreblow ook een fysieke prijs op: een ColorEdge CG2700S grafische monitor van EIZO. "Tot nu toe werkte ik met mijn laptop en een niet al te beste monitor", legt Dreblow uit. "Kunst, zeker als student, is geen vak waar je snel rijk mee wordt." Daarom was Dreblows enthousiasme zo groot toen hij zijn nieuwe professionele monitor voor het eerst gebruikte: "Zelfs 'out of the box' was de beeldindruk uitstekend, voor het eerst had ik het gevoel dat ik echt naar mijn beeldbestand keek," herinnert Dreblow zich: "Bij beelden die ik tijdens het drukken nog eens moest corrigeren tot ze overeenkwamen met het gewenste resultaat, kon ik nu ook op de monitor de fouten al zien." En dankzij de ingebouwde kalibratiesensor kan de kalibratie moeiteloos worden gehandhaafd gedurende de gehele levensduur van de monitor.

Dreblow ziet ook de mogelijkheid om de monitor met slechts één USB-C kabel aan te kunnen sluiten op zijn laptop, die zowel beeld- en datasignaal als laadstroom overdraagt, als een grote toegevoegde waarde. En zo is de professionele monitor een perfecte hoeksteen voor zijn eigen studio in Wendland. Dat is wat Dreblow wil, en dat is waar hij zijn leven ziet in de toekomst. "Ik hoop dat ik mijn weg als fotografisch kunstenaar kan voortzetten. Mijn droom is om van fotografie te kunnen leven," wenst Dreblow. De 2e plaats van de New BFF Promotion Award is hiervoor zeker een goede basis. "En het is ook een mooie bevestiging voor mijn ouders dat wat hun zoon in het bos doet wel degelijk artistieke waarde heeft," voegt Dreblow er met een glimlach aan toe.

Info over de fotograaf: www.marvindreblow.com