National Gallery, London

In ons interview vertelt Andrew Bruce van de afdeling Fotografie & Beeldvorming over het belang van fotografie voor de Gallery, en hoe zijn afdeling onlangs de ColorEdge van EIZO heeft opgenomen in hun workflow.

De afdeling Fotografie van the National Gallery is opgericht in 1919 om afdrukken te maken van de schilderijen, zodat die konden worden verkocht aan het publiek. Al snel moesten de fotografen echter ook schilderijen documenteren die werden schoongemaakt. Ook nu nog leggen we schilderijen vast voor, tijdens en na het werk van de conservatoren. Onlangs werd nog eens duidelijk hoe belangrijk het is om goede foto's te hebben van onze collectie: vanwege de coronacrisis was the National Gallery 111 dagen dicht, de langste sluiting uit onze geschiedenis. Onze foto's waren de enige manier om de collectie te kunnen zien of onderzoeken.

Onze fotografen documenteren niet alleen de collectie maar ook the National Gallery zelf. Daarnaast werken we met een reeks van beeldvormingstechnieken die ons en onze collega's helpen om de schilderijen beter te begrijpen, om te onderzoeken hoe ze gemaakt zijn en hoe ze behandeld zijn en om te bepalen hoe we ze het beste kunnen conserveren. We passen hiervoor verschillende technieken toe: röntgenopnamen, UV-fluorescentie-onderzoek, beeldregistratie met belichting van opzij, en fotogrammetrie. Over het algemeen leggen we schilderijen vast met een hoge resolutie, met een opnamefrequentie van 600 pixels per inch. Die resoluties bereiken we door kleine onderdelen van het schilderij afzonderlijk te fotograferen, waarna we de verschillende beeldbestanden digitaal samenvoegen. De schilderijen worden hiervoor op een robot-ezel gezet die het schilderij langs de camera beweegt. Verder gebruiken we een speciale camera die vier foto's na elkaar maakt, met een hele kleine sensorbeweging tussen de belichtingen. Zo kunnen we foto's maken met een hogere resolutie en een betere kleurregistratie dan wanneer we een camera met enkelvoudige belichting zouden gebruiken. Voor grote schilderijen kunnen er honderden foto's nodig zijn, die vervolgens worden samengevoegd tot één extreem gedetailleerd beeldbestand.

De schilderijen worden verlicht met bijzonder hoogwaardige xenonflitslampen, voor de meest nauwkeurige, uniforme en herhaalbare foto's. Op alle opnamen wordt een kleurenprofiel toegepast dat specifiek is voor de gebruikte lens, lichtbron en beeldsensor. Dit zorgt voor beelden met een ongelooflijke hoeveelheid details, kleuren en nauwkeurigheid. Over het algemeen hebben de foto's een sampling-efficiëntie van 99% met een gemiddelde ΔE2000 van minder dan 2. Dat betekent dat ze bijzonder gedetailleerd zijn, en dat de camera de kleuren van de schilderijen uiterst nauwkeurig vastlegt. Veel van ons werk is tegenwoordig “fotograferen met cijfers”: we beoordelen hoe nauwkeurig een foto is door de metingen van verschillende tabellen en doelwaarden te vergelijken met de metingen die we hebben vastgelegd in de foto's. Dit is belangrijk, omdat deze methode objectief is, terwijl het fotograferen van een schilderij inherent vaak subjectief is. Zo voorkomen we dat een fotograaf persoonlijke ideeën over een schilderij laat meewegen als hij besluit hoe hij het fotografeert. De ene fotograaf kan een schilderij bijvoorbeeld lichter, kleurrijker of blauwer vinden dan de andere. Die persoonlijke, subjectieve interpretatie willen we echter vermijden. Computersoftware kan een veel betere kleurovereenstemming leveren dan welke mens dan ook.

Het menselijke oog kan simpelweg geen goede vergelijking maken tussen het beeld van een schilderij op een monitor, en het daadwerkelijke schilderij – zelfs niet als we de lichtomstandigheden beheren. We vergelijken zelden het beeld op de monitor met het schilderij voor ons. Onze monitor moet ons de meest gedetailleerde, meest ware weergave bieden van het beeld dat we hebben vastgelegd. De monitor is vaak het eerste referentiepunt voor een fotograaf als het erom gaat om onregelmatigheden te vinden in een foto, die verder moeten worden onderzocht.

De afdeling Fotografie & Beeldvorming van the National Gallery heeft de EIZO ColorEdge CG279X-monitoren (Opvolger model: CG2700S) in december 2019 in gebruik genomen. En tot nu toe zijn we bijzonder tevreden. We hebben gekozen voor de CG279X omdat het display met 27 inch voldoende plek biedt om alle vensters van onze verschillende toepassingen weer te geven, terwijl de preview van de foto die we zojuist hebben genomen nog steeds groot genoeg is. Verder zijn we erg blij met de 3D LUT in de CG279X. Hierdoor krijgen we een preciezere weergave van de kleurtonen in de beelden waar we mee werken. Dat is merkbaar beter dan bij onze vorige monitoren – die hadden weliswaar ook een grote kleurruimte, maar alleen een standaard Look-Up Table. We werken met moderne computers met uitstekende grafische kaarten, en daardoor kunnen we ook gebruik maken van de volle 10 bits aan kleuren per kanaal. Die worden vervolgens verwerkt in de 16-bits Look-Up Table van de CG279X en dat produceert de meest vloeiende kleurtoonverlopen die we ooit hebben gezien op een monitor. Voor ons is de nauwkeurigheid van de kleurtonen, van extreem licht tot aan compleet donker, bijzonder belangrijk. Onze monitoren hebben normaal gesproken een ΔE2000 van minder dan 0,6. De wide gamut van de CG279X betekent dat de monitor alle kleuren kan weergeven in onze archiefkleurruimte waarin we onze foto's opslaan. En met de vooraf ingestelde monitorprofielen kunnen we een opname ook snel bekijken in de kleinere kleurruimte van SRGB, zodat we ook kunnen inschatten hoe onze foto's eruit zien op een meer standaard monitor of display.

En tot slot is de CG279X ook voorzien van een ingebouwde sensor, waarmee de monitor zichzelf regelmatig kalibreert. Dat geeft gemoedsrust. We hebben alle monitoren zo ingesteld, dat ze zichzelf iedere week 's nachts kalibreren. Dit heeft twee voordelen: ten eerste is het buiten kantooruren, dus we verliezen geen werktijd. En omdat de kalibratie 's nachts loopt als alle lichten uit zijn en het buiten donker is, is er ook geen omgevingslicht dat de kwaliteit van de kalibratie zou kunnen storen.